Dlaczego protestujemy ?

Biuro Polityki Zdrowotnej ogłosiło konkurs ofert na programy rehabilitacji medycznej dla organizacji pozarządowych- link do informacji o konkursie Biura Polityki Zdrowotnej m.st.Warszawy.

Z warunków formalnych konkursu wynika, że m.in. nasze Towarzystwo Zwalczania Chorób Mięśni jest wyłączone z dalszego postępowania konkursowego. Powód: brak w naszej strukturze Niepublicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej (NZOZ). O tym już pisała Rzeczpospolita w dn.3.03.br.
Konsekwencją tego stanu będzie brak rehabilitacji w bieżącym roku dla naszych członków - obciążonych chorobami nerwowo-mięśniowymi.

O co chodzi? Żąda się od nas istnienia - w naszej strukturze Towarzystwa - sformalizowanej jednostki branży medycznej, z personelem, z pracownikami administracyjnymi, z całym zapleczem i wyposażeniem niezbędnym do tego typu działalności. Jak widać, w oczach dysponentów środków budżetowych decydujących w bieżącym roku o dotacjach, nie zyskała akceptacji nasza dotychczasowa działalność w zakresie organizacji rehabilitacji.
A czy fakty poniższe uprawniają decydentów do takiego postępowania ? :

• otrzymywane do tej pory dotacje na rehabilitację, były kierowane w 100% na działalność statutową - zakup usług rehabilitacyjnych na rzecz naszych członków oraz w marginalnej części, na zakup wyposażenia rehabilitacyjnego - czy to jest działanie naganne, czy pozytywne dla naszego Towarzystwa.Niestety, nie znalazło uznania? Zostało z góry zakwestionowane, mimo corocznych kontroli dokonywanych przez pracowników Biura Polityki Zdrowotnej prawidłowości wydatkowania środków , potwierdzonych stosownymi protokołami końcowymi.
• czy to, że współpracujemy od kilkunastu lat - tydzień w tydzień - z absolwentami Wydziału Rehabilitacji Akademii Wychowania Fizycznego, doskonale nas znającymi od strony mięśniowej, postępów choroby, umiejących nas wyprowadzać z chwilowych depresji i zniechęcenia, - czy to jest nieważne? Jak widać, nie znalazło to uznania w oczach decydentów
• czy to również jest nieważne, że potrafiliśmy - wielkim wysiłkiem ludzi pracujących społecznie w Towarzystwie w minionych latach - zorganizować sie jako grupa ludzi połączona wspólnym losem w wyniku zaistnienia choroby nerwowo-mięśniowej. Choroby, na którą na razie nie ma lekarstwa, nie istnieją praktycznie żadne środki farmakologiczne; pozostaje jedynie STAŁA, SPECJALISTYCZNA, INDYWIDUALNA rehabilitacja! Nic innego, cały świat medycyny, nie ma nam do zaproponowania !
• jesteśmy, z punktu widzenia kryterów Narodowego Funduszu Zdrowia, pacjentami "nierokującymi wyzdrowienia". I z tego tytułu, praktycznie mamy prawo do rehabilitacji w bardzo ograniczonym zakresie, np do jednej serii w ilości max. 10 zabiegów w placówkach, które nie mają z reguły doświadczeń i umiejętności pracy z naszymi chorymi. Rehabilitacja polegająca na przykład na podwieszeniu nogi na wyciągu i poleceniu bujania najpierw 10 min. w jedną stronę a później, w drugą stronę, tak naprawdę, nie jest rehabilitacją i szkoda na to pieniędzy i resztek naszego zdrowia. Procedury rehabilitacji, które są stosowane przez współpracujących z nami rehabilitantów, powstawały w AWF-ie, w Akademii Medycznej przy ul. Banacha, w niemieckich ośrodkach rehabilitacyjnych i uwzględniają specyfikę naszych chorób oraz wieloletnie doświadczenie osób specjalizujących sie w tym zakresie. Na marginesie,te procedury przewidują, że optymalną ilością rehabilitacji jest aktywne indywidualne spotkanie z rehabilitantem 3 razy w tygodniu, a niezbędnym minimum - 1 raz w tygodniu. PRZEZ CAŁY ROK! bez przerwy wakacyjnej i urlopu.

W świetle powyższego, ograniczenie dostępu do konkursu traktujemy w naszym Towarzystwie Zwalczania Chorób Mięśni jako działanie dyskryminujące, którego jedynym skutkiem będzie pogorszenie jakości życia nas, osób doświadczonych chorobami nerwowo-mięśniowymi.

WYRAŻAMY ZDECYDOWANY PROTEST!