Doradcza Komisja
Medyczna
 - sprawozdanie
 - apel
 - konkurs

Ośrodki
rehabilitacyjne

Ciekawe lektury

Informacje ze świata

"Inside MS" - The Magazine for Members of the National MS Society, Vol.20 No 3 
Summer 2002 

"SM od wewnątrz" - Magazyn dla członków Narodowego Towarzystwa SM, Tom 20 Nr 3 Lato 2002 r.

LEKI MODYFIKUJĄCE CHOROBĘ

Zestawienie

Avonex - interferon beta 1a produkowany przez firmę Biogen , zaakceptowany w 1996 r.
Podaje się przez zastrzyki domięśniowe jeden raz w tygodniu. Z objawów ubocznych objawy grypo podobne u części przyjmujących. Rzadziej niedokrwistość i podwyższone enzymy wątrobowe. Koszt roczny 10.400 dolarów.

Betaseron - interferon beta 1 b wytwarzany przez firmę Berlex, zaakceptowany od 1993 r. Wstrzykiwanie co drugi dzień podskórnie.
Objawy uboczne grypo podobne występujące po jakimś czasie. Miejscowa reakcja u 5 %, rzadko podwyższone enzymy wątrobowe. Roczny koszt - 12.544 dolarów.

Copaxone - gratilameracetate zaakceptowany od 1996 r., produkowany przez firmę Teva. Wstrzykiwanie codziennie, podskórnie. Uboczne działanie - reakcja miejscowa i rzadko reakcja bezpośrednio po iniekcji występująca jako niepokój, ucisk w klatce piersiowej, krótki oddech i zaczerwienienie co trwa 15-30 min. i potem ustępuje.
Koszt - 11.280 dolarów rocznie.

Rebif - interferon beta 1 a produkowany przez Serono, zaakceptowany w 2002 r. 
Podawanie - 3 x w tygodniu w iniekcji podskórnej. Działanie uboczne - objawy pseudogrypowe, objawy w miejscu wstrzyknięcia i rzadziej spotykane nieprawidłowości enzymów wątrobowych i czasami zmniejszenie liczby czerwonych i białych krwinek
Roczny koszt - 13.875 dolarów.

REBIF

Jeszcze 10 lat temu lekarze nie mogli wpłynąć na przebieg SM. W 1993 r. odkąd zaakceptowano lek Betaseron sytuacja się zmieniła. W1997 r. przybyły dwa nowe leki modyfikujące SM. Oba są modulatorami układu immunologicznego. Komisja specjalistów, doradców Amerykańskiego Stowarzyszenia SM w 1998 r. stwierdziła korzystne działanie Copaxonu, Betaseronu, i Avonexu. Mocno poparto zastosowanie tych leków we wczesnym okresie choroby u osób z nawracająco-cofającym SM, aby zmniejszyć przyszłą niesprawność i poprawić jakość życia chorych na SM. Ta rekomendacja była ustalona mimo, że te leki nie leczą, nie zatrzymują choroby i nie cofają objawów i mają niejednakowy wpływ u różnych osób.

DLACZEGO ZAAPROBOWANO REBIF?

Wykonano 22 badania w różnych miejscach Europy, Kanady i Australii. Zorganizowano trzy grupy - placebo contra dwóm różnym dawkom przyjmowanym 3 x dziennie przez 2 lata.
Wszyscy uczestnicy - 560 osób wstrzykiwali sobie sami preparat. Próba była "podwójnie ślepa" (ani uczestnicy, ani personel medyczny nie wiedzieli co jest podawane). Wyniki podano do wiadomości w 1997 r. stwierdzając znaczącą redukcję liczby i częstości rzutów SM oraz ewidentnie zmniejszoną liczbę uszkodzeń w mózgu wykonanych rezonansem magnetycznym. Stwierdzono również, że wyższa dawka była skuteczniejsza niż niższa i że zaczynanie leczenia wcześniej było korzystniejsze dla chorych niż później. W następstwie tego zaczęto przepisywać Rebif w 60-ciu krajach świata. Rebif jest podawany w zastrzykach podskórnych 3 x tygodniowo.
Rebif początkowo nie miał być dostępny do przełomu 2003 r., w którym miano go zarejestrować, ale po udokumentowaniu wyższości Rebifu nad Avonexem przyspieszono jego rejestrację. W tym celu Serono sponsorowało próbę bezpośredniego porównania Rebifu i Avonexu. Efekty uboczne włączając w to grypo podobne objawy były podobne dla obu leków. Cena wynosi 13.875 dolarów rocznie. Oczywiście każda z tych terapii ma zalety i wady. Toteż wybór terapii należy skonsultować z lekarzem.

KOMENTARZ TRZECH EKSPERTÓW

Redakcja pisma INSIDE SM zapytała trzech międzynarodowej sławy specjalistów neurologów, którzy specjalizują się w SM jak w związku z nowymi osiągnięciami podchodzą do stosowania w/w leków.
Dr Kennet Johnson, który kieruje kliniką w Maryland pilotował próbę w ostatecznych badaniach nad Betaseronem i nad zaopiniowaniem do leczenia Copaxonu. Stwierdził on, że nie ma czterech leków a są dwa. Trzy z nich są różnymi formami tego samego interferonu beta natomiast drugi lek Copaxone czyli (Glatirameracetate). Interferon zwany Rebif jest bardzo użyteczny w klinicznej postaci z dwóch powodów:

1. jest to jedyny lek interferonu dostępny w przygotowanej strzykawce. Pacjenci uważają, że jest to bardzo pomocne.

2. Rebif jest dostępny w dwóch dawkach co pozwala neurologowi być bardziej elastycznym w przepisywaniu.

To nie znaczy, że trzeba zmieniać lek jeżeli ktoś dobrze idzie na Avonexie. Na pewno nie. 
Dr Jehnson bardzo dokładnie obserwuje pacjentów i wykonuje rezonans magnetyczny co 18-24 miesięcy tak, że możemy zauważyć najmniejsze uszkodzenie w mózgu tak samo jak zmiany objawów klinicznych. Słuszną jest obserwacja, że wyższe dawki interferonu są dobre, ale wyższe dawki dają więcej objawów ubocznych. Trzeba więc wypośrodkować jak znosi to dany pacjent. Copaxone stanowi doskonałą alternatywę. Dr Johnson uważa go za bardzo pożyteczny u nowo zdiagnozowanych.

Dr Fred Lublin z kliniki M.t. Sinai w Nowym Jorku brał udział w próbach które prowadziły do zaakceptowania Betaseronu. Zgodził się z dr Johnsonem, że większe dawki są użyteczne i to daje pewną sugestię. Dr Lublin powiedział: "Mówię moim nowo zdiagnozowanym pacjentom, że jest teraz inny interferon do rozważenia i to jest większa dawka, ale brana jest inaczej niż Betaseron, ale częściej niż Avonex. Chcę, żeby moi pacjenci mieli wybór zależnie od ich stylu życia." Również nie zaleca zmiany leku, jeżeli ktoś dobrze odpowiada na dany lek. Dr Lublin nie przejmuje się specjalnie ciałami neutralizującymi które rozwija pewien % pacjentów na interferonie. Natomiast jeżeli pacjent nie odpowiada na leczenie interferonem próbuje on wyższych dawek albo zmiany leku na Copaxone.

Dr Richard Rudick z Cleveland Clinick ma inne zdanie na wytwarzanie się przeciwciał. Twierdzi, że zawsze był zainteresowany wpływem przeciwciał neutralizujących, które głównie ukazują się przy leczeniu Betaseronem i uważa, że w tym wypadku Rebif ofiarowuje nowe możliwości dla ludzi, którzy nie wytwarzają tych neutralizujących przeciwciał. Stale mamy do czynienia z problemem, że wyższe dawki są bardziej efektywne, ale dają większe efekty uboczne.

Wszyscy specjaliści zgadzają się, że leczenie tymi preparatami wymaga cierpliwości jeżeli chodzi o uboczne efekty. Ponieważ na razie nie ma preparatów doustnych należy stosować bardzo dokładną technikę wstrzyknięć.
Uboczne efekty przy Copaxone głównie dotyczą miejsca wstrzyknięcia (ból, swędzenie, obrzęk). Rzadko występuje możliwość epizodów podobnych do przeziębieniowych, bólów klatki piersiowej i niepokojów, które przemijają po 30 min. Konsensus tych obserwacji zgadza się, że istnieją statystyczne różnice co do wyników między Copaxonem , Betaseronem I Avonexem, ale dotychczasowe kliniczne badania nie są wystarczające, aby eliminować albo popierać któryś z tych leków. Trzeba dalszych kilku m-cy i dalszych danych, aby to zdecydowanie określić i aby szczególnie zalecać Rebif. Natomiast konsensus Narodowego Stowarzyszenia SM uznaje realną wartość wszystkich tych leków uważając, że stanowią one najlepszą dostępną w tej chwili szansę do zmniejszenia w przyszłości niesprawności i poprawienia jakości życia.

KOSZT, STOSOWANIE I MOŻLIWOŚCI POPARCIA

Jest jedno pole na którym Rebif różni się od pozostałych trzech. To jest cena.
Cena Avonexu to 10.400 dolarów rocznie, Betaseronu - 12.500 dolarów rocznie, Copaxonu - 11.280 dolarów rocznie. Natomiast Rebif - 13.800 dolarów rocznie.
Serono (Rebif), Berlex (Betaseron) I Teva (Copaxone) wszystkie oferują pacjentom program wspomagania: trening wstrzykiwania, informacje o SM, doradztwo w maksymilowaniu pokrycia ubezpieczeniem plus niektóre dopłaty finansowe dla tych, którzy nie mają odpowiednich źródeł.

PODSTAWOWE INFORMACJE

Najważniejszym przewodnikiem w tych zagadnieniach jest dobrze przygotowany lekarz.
W USA istnieją specjalne centra ze specjalistami w SM.
Profesjonalne źródło można znaleźć w internecie:
www.nationalmssociety.org/PRC.asp i e-mail MD_info @ nmss. org.

NOWOŚCI

CLEVELAND CLINICK PRACUJE NAD CZYNNIKAMI, KTÓRE BLOKUJĄ NATURALNĄ ODNOWĘ MIELINY

Ludzki organizm posiada zdolność nawet w starszym wieku odnowy szeregu uszkodzeń, urazów albo chorób. W związku z tym badacze tej kliniki poszukują możliwości odnawiania mieliny osłaniającej nerwy w 48 uszkodzeniach mózgu. Próbki były pobierane z dziesięciu mózgów. Badacze znaleźli obfitość wytwarzających mielinę komórek zwany oligodendrocytami u 34 z 48 próbek badanych. Jeszcze bardziej interesujące było stwierdzenie, że oligodendrocyty usiłowały naprawiać uszkodzenia lecz były niezdolne do wykonania ostatnich czynności potrzebnych do zastąpienia mieliny. Oligodendrocyty wysyłają charakterystyczne podobne do ośmiornicy ramiona w kierunku włókien nerwowych, które wykazują oznaki produkcji mieliny lecz nie mogą spowodować objęcia na około włókien. Badacze uważają, że włókna nerwowe z chronicznymi uszkodzeniami wytwarzają niekorzystne warunki do zastępowania mieliny. Dalsze badania są konieczne, aby opracować końcowe stadium odnowy. Te i inne badania nad odnową mieliny są obecnie w toku.

ZATWIERDZENIE PRZEZ KOMISJĘ AMERYKAŃSKĄ NOWEJ ODMIANY BETASERONU, KTÓRY MOŻNA PRZECHOWYWAĆ W TEMPERATURZE POKOJOWEJ

Ostatnio stwierdzono, że Betaseron można trzymać w temperaturze pokojowej, nie wymaga lodówki. Natomiast Avonex i Rebif wymagają lodówki, ale do 30 dni można je przechowywać w umiarkowanej temperaturze.
Copaxone można przechowywać w umiarkowanej temperaturze tylko przez 1 tydzień. Te doniesienia są istotne zarówno dla pacjentów jak i farmaceutów pozwalając na różne możliwości w podróży i przechowywania. 
Betaseron przetrzymywany w pokojowej temperaturze jest dostępny.

Tłumaczenie z INSIDE MS wydane przez Stowarzyszenie Amerykańskie SM 
Vol.20 nr 3 lato 2002.

Opracowała: Maria Kassur

 Początek